گر بوسه دهی زان لب خندان که دهم جان
بوسم دهن تنگ تو چندان که دهم جان
ارزان بود از بوسه خرم از تو به جان لیک
هرگز ندهی بوسه‌ام ارزان که دهم جان
خضر ره من شو که درین ظلمت دوری
نزدیک شد ای چشمهٔ حیوان که دهم جان
هرچند به عیسی‌نفسی جان دهی‌ام باز
بازآ نفسی پیشتر از آن که دهم جان
بر باد دهم جان به هوای تو چو اهلی
گر باد رساند ز تو فرمان که دهم جان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی حسادت رقیب و نگرانی شاعر از چشم‌بدی به اوست. شاعر به معشوق می‌گوید که نباید او را از خود دور کند، چون او به شدت به عشق و خیال او وابسته است. همچنین از معشوق می‌خواهد که فقط با یک نگاه کوتاه از زیبایی‌های خود به او، دلش را شاد کند. در نهایت، شاعر احساس تنهایی خود را بیان می‌کند و می‌گوید که حتی اگر دشمنان زیادی دارد، اما دوستدار واقعی می‌تواند به او کمک کند.
هوش مصنوعی: اگر از آن لب خندان بوسه‌ای به من بدهی، جانم را فدای بوسیدن دهان تنگ تو می‌کنم، حتی به اندازه‌ای که جانم را فدای آن کنم.
هوش مصنوعی: بوسه تو برایم بسیار ارزشمند است و هرگز حاضر نیستم به راحتی آن را به جانم بفروشم.
هوش مصنوعی: ای تو ای چشمهٔ حیات، در این برهوت تاریک به من نزدیک شو و به من راهنمایی کن تا بتوانم جانم را بیابم.
هوش مصنوعی: اگرچه جانم را به عیسی ببخشم، اما پیش از آنکه جانم را بدهم، دوباره به سویت بازمی‌گردم.
هوش مصنوعی: من جانم را فدای عشق تو می‌کنم، حتی اگر در باد بیفتد. اگر باد پیامی از تو برایم بیاورد، آماده‌ام که جانم را تقدیم کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.