طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۷۶۷ صبوحی می کنم در اول شب کنم چون یاد فیض صبحگاهی مکن با تیره بختی جلوه در هند که ننماید سیاهی در سیاهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به آغاز شب اشاره می‌کند و به یاد صبحی پر از روشنایی و امید می‌افتد. او همچنین هشدار می‌دهد که نباید در زمان تیره‌بختی و ناامیدی، جلوه‌ای از زیبایی (هنر یا زندگی) نشان دهد، زیرا در میان تاریکی، زیبایی ناپیداست.
هوش مصنوعی: در شروع شب نوشیدنی‌ای می‌نوشم که مرا به یاد برکت صبحگاهی می‌اندازد.
هوش مصنوعی: با بخت بد خود، تلاش نکن که خود را در وسط زیبایی‌ها نشان دهی، زیرا در تاریکی هیچ کس نور را نخواهد دید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به راه اندر همی شد شاهراهی
رسید او تا به نزد پادشاهی
زُدوده گردد از زنگِ تباهی
به چشمش خوار گردد شاه و شاهی
به قبرستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و افغان و آهی
شنیدم کله‌ای با خاک می‌گفت
که این دنیا نمی‌ارزد بکاهی
نگارینا نرستی ز آب و در آب
سبک رفتاری و نیکو شناهی
بلی تو ماهی سیمی و هرگز
نترسد در میان آب ماهی
کنارم آبگیری هست و در وی
[...]
زهی بگرفته از مه تا به ماهی
سپاه دولت پیروز شاهی
جهانداری که خورشیدست و سایه
یکی شاهنشهی دیگر الهی
خداوندی که بنهادند گردن
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.