طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۶۴۴ باز بر بال و پرم گرد هوس پیچیده بوی پرواز گرفتن به قفس پیچیده غیر ما جورکشی همره این قافله نیست ناله ماست که در گوش جرس پیچیده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات احساسات و تمایل به پرواز و آزادی را بیان می‌کند. او اذعان می‌کند که در این مسیر تنها خود اوست که دچار آرزوهای غیرقابل دسترسی شده است و ناله‌هایش در دل قافله و دنیای اطرافش پخش می‌شود.
هوش مصنوعی: دوباره میل پرواز و آزادی در دل و جانم سنگینی می‌کند؛ اما در عین حال، احساس می‌کنم که در قفس گرفتار شده‌ام و نمی‌توانم پرواز کنم.
هوش مصنوعی: هیچ کس جز ما در این کاروان ظلم و ستد نمی‌کند، این صدای ماست که مانند ناله‌ای در گوش پرچم‌ها و جرس‌ها پیچیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.