طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۳۳۲ گر به خون دل درین بستان گرفتم کلبه ای چون بنای قصر گل، آباد او ویرانه بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت میگوید اگر با درد و غم دل در این باغ یک کلبه بسازم، زیرا بنای قصر گلآباد او به ویرانهای تبدیل شده است. این بیان نشاندهنده رنج و از دست رفتن زیباییهاست.
هوش مصنوعی: اگرچه با غم و اندوه در این باغ، خانهای مانند کاخ گلی ساختهام، اما اوضاع آنخانه ویران و خراب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.