هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از جدایی از معشوق سخن می‌گوید و احساس تنهایی و افسوسش را بیان می‌کند. او خود را به صدفی تشبیه می‌کند که تنها گوهرش را گم کرده و نگران آتش عشق است که او را نفسی از عشق می‌سوزاند. این سوختن او را مانند شمعی به تدریج ضعیف و ناتوان می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از جدایی از معشوق سخن می‌گوید و احساس تنهایی و افسوسش را بیان می‌کند. او خود را به صدفی تشبیه می‌کند که تنها گوهرش را گم کرده و نگران آتش عشق است که او را نفسی از عشق می‌سوزاند. این سوختن او را مانند شمعی به تدریج ضعیف و ناتوان می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر چه آسمان مرا از آن گوهر بی‌نظیر جدا کند، من مانند صدفی می‌شوم که افسوس تمام وجودم را فرا گرفته است.
هوش مصنوعی: می‌ترسم آن آتش عشق تو بر سرم بیفتد و کم‌کم مرا از پا درآورد، مانند شمعی که ذوب می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.