فرقست از آن سوز که از جان خیزد

با انکه بریسمانش بر خود بندی

نه بخود در حرکت آلت آغاپنبه است

از پس پرده یکی هست چو بینی در کار

هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست

ورنه تشریف تمو بر بالای کس کوتاه نبست

بسا سری که نیاید فرو بافسر مهر

نهاده بر سر تربت کلاه ودستارش

گازر گرو خویش بدکان دارد

ای پایه جلال ترا چرخ صندلی

وی مسند کمال ترا عرش متکا

صفت جامه خوش آینده تر از ذکر طعام

قصه عقد سپیچست به از و صف مبار