در دل بی خبران جز غم عالم غم نیست

وز غم عشق تو ما را خبر از عالم نیست

بگو یک ره کجاجویم ترا مُردم ازین حیرت

که هر جانب نهادم گوش آواز تو می‌آید

مجنون چو خویش را همه لیلی خیال کرد

از غیرت همین به کسی آشنا نشد

عاشق آن است که غمگین زید و شاد بمیرد

تا دم مرگ بود بنده و آزاد بمیرد

گفتی که بگو مشکل خود تا بگشایم

گفتن نتوانم به کسی مشکلم این است