ز مهر و ماه بگذشتی به گاه جلوه در خوبی

تعالی الله همینست ای پسر معراج محبوبی

بدل خیال تو دارم خراب چون نشوم

در آتشم ز تو هر دم کباب چون نشوم

عیدست و عیش من برخش جان سپردنست

او را صباح عید و مرا روز مردنست

سوختم در عشق و مهر آن صنم دارم هنوز

شد سرم چون شمع در راهش قدم دارم هنوز

شب که با صد سوز پهلو بر سر آن کو نهم

داغ سازم ز آتش دل هر کجا پهلو نهم

پروانه صفت شبها در بزم دل افروزم

از هر طرفی شمعی می بینم و می سوزم