سالها باید که تا یک پنبه دانه ز آفتاب

حوریی را حُلّه گردد یا حماری را رسن

درصد هزار سال به برج دلی رسد

از آسمان عشق بدینسان ستاره​ای

هر چیز که هست آنچنان می​باید

وان چیز که آن چنان نمی​باید نیست

موجود حقیقی بجز از ذات خدا نیست

مائیم صفات و صفت از ذات جدانیست

هر جا که تو انگشت نهی آیت حق است

زان نیست معین که کجا هست و کجا نیست

ای کرده غمت غارت هوش و دل ما

درد تو شده خانه فروش دل ما

سری که مقدّسان از او محرومند

عشق تو فرو کوفت به گوش دل ما

گر در نفسی هزار بارت بینم

در آرزوی بار دگر خواهم بود

معنی هو با تو بگویم که چیست

دوست یکی و جز از او هیچ نیست

گر نماند از دیو و از مردم اثر

از سر یک قطره باران درگذر

هشت جنّت نیز اینجا مرده است

هفت دوزخ همچو یخ افسرده است

اقتلونی اقتلونی یا ثقات

ان فی قتلی حیاتا فی حیات

آن را که بار دادند دربارگاه وصلش

در هر زمان نیاید در هر مکان نگنجد

من نه آن نورم که آلایم به هر تر دامنی

تا رفیق خود نیابم کی به هر کس دم زنم