ما قاعده متانت از کف ندهیم

ما گوش به گفتار مزخرف ندهیم

با پند صحیح رفقا گاه مثال

ما پاسخ هر ناقص و اجوف ندهیم

امروز به هر طریق ما راه رویم

آهسته و بی سروصدا راه رویم

تا باز به پای خود نیفتیم به چاه

از روی خرد دست و عصا راه رویم

با علم و عمل اگر مهیا نشویم

همدوش به مردمان دنیا نشویم

نادانی و بندگیست توأم به خدای

ما بنده شویم اگر که دانا نشویم

ما طعنه زن مقام مردی نشویم

چون باد اسیر هرزه گردی نشویم

اما نبود گناه در پیش عموم

گر معتقد قدرت فردی نشویم

تا چند کسل از غم بیهوده شویم

تا کی به هوای نفس آلوده شویم

در زندگی آسوده نگشتیم چو ما

مردیم که از دست غم آسوده شویم

با دولت نو رسم کهن می گویم

عیب دگران و خویشتن می گویم

نادیده ز خوب و بد نرانیم سخن

از دیده همیشه من سخن می گویم

تا چند توان به ناتوانان دیدن

جور و ستم جهان ستانان دیدن

تا کی به هوای زندگی در پیری

با دیده توان مرگ جوانان دیدن

با نخل خوشی همیشه پیوند بزن

می با دل شاد و جان خرسند بزن

گر بر تو زمانه یک دمی سخت گرفت

دندان بجگر گذار و لبخند بزن

ای دوست به دیوار کسی مشت مزن

دشمن چو شوی به شیر انگشت مزن

تا دست دهد حرف حساب خود را

با مردم روزگار بی پشت مزن

ای دل شکن آتش به دل تنگ مزن

بر شیشه ارباب وفا سنگ مزن

ای دوست بپشت گرمی دشمن خویش

بیهوده بروی دوستان چنگ مزن

یاری که کج و دوروست، شمشیرش کن

گر راست نشد نشانه تیرش کن

ور دشمن یک رنگ تو چون شیر بود

با رشته دوستی به زنجیرش کن

گر تکیه کنی بر دم شمشیر مکن

بی دغدغه بازی به دم شیر مکن

خواهی که شود طالع بیدارت یار

خوابی که ندیده ای تو تعبیر مکن

طوفان می نسیان از این نوش مکن

فحش عرب و حرف عجم گوش مکن

خواهی چو صلاح حال مستقبل را

ایام گذشته را فراموش مکن

هرگز دل کس را به عبث تنگ مکن

تا صلح شود بجنگ آهنگ مکن

هر چند که نیست زندگی غیر از جنگ

با مرگ بساز و با کسی جنگ مکن

ای توده عمل با همم عالیه کن

بگذشته گذشت صحبت از حالیه کن

گر علت ورشکستگی می‌خواهی

چشمی به قرار بانک با مالیه کن

ای ملت آرین وفاداری کن

در خدمت نوع خود فداکاری کن

اکنون که به بحر ناز و نعمت غرقی

قحطی زدگان روس را یاری کن

ای دوست کلاه خویش را قاضی کن

در آتیه کار بهتر از ماضی کن

فرصت مده از دست و به هر قیمت هست

افکار عموم را ز خود راضی کن

از آز بپرهیز و امیری می کن

با گرسنگی سخن ز سیری می کن

در جامعه گر تو سرفرازی خواهی

از پای فتاده دستگیری می کن

یک عمر در این محیط گردیدم من

وین بوالهوسان را همه سنجیدم من

فهمیدنم این بود که از این مردم

در هیچ زمان هیچ نفهمیدم من

آثار محن از در و دیوار ببین

فریاد ز کاردار و بیکار ببین

هر دسته ای از مردم این کشور را

سرگشته اضطراب افکار ببین