هدایت رَبِّ أرِنِی چندموسی‌وش به طور دل

بجو چشمی که بینی هر طرف روی نکوی او

شاهد ما روز و شب، با همه و بی همه

با همه‌اش آشنا وز همه بیگانه بین

گو واعظ از این شیوهٔخوش منکر من شو

من بر روش هیچ کس انکار ندارم

رخ خوبان نه من از چشم خطا می‌بینم

به خدادر رُخِشان نور خدا می‌بینم

جام دیگر بده ای ساقی مستم که هنوز

جام از باده، می از جام، جدا می‌بینم

کیست آن شاهد پری رخسار

که نماید ز هر طرف دیدار

همه جویای او و او همراه

همه سرمست او و او هشیار

گاه پنهان به خلوت واعظ

[...]

اعتباراتست ای دل هرچه بینی غیرذاتش

راست خواهی اعتباری نیست اندر اعتباری

ای آنکه تویی شبان و عالم رمه شد

گفتار تو ختم گفته‌های همه شد

مانند کتاب حق که شد ختم به ناس

ابیات تو این کتاب را خاتمه شد