آب از اثر عارض تو می گردد

آتش زد و رخسار تو پر خوی گردد

گر عاشق تو چو خاک لاشی گردد

چون باد به گرد زلف تو کی گردد

جایی که مل لعل پیاپی گردد

طبعم همه گرد طرب و می گردد

وقت گل و می حاضر و ، یاران هم دم

گر توبه کنم مسلّمم کی گردد؟