گنجور » شعرهای با وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) و حروف روی وشکنی

انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۳

ای گل گهر ژاله چو در گوش کنیوز سایهٔ ابر ترک شب‌پوش کنی
آن کت ز چمن پار برون کرد اینجاستامسال چه خویشتن فراموش کنی

با هر که نشینی و قدح نوش کنی
از رشک مرا خراب و مدهوش کنی
گفتی که چو می خورم تو را یاد کنم
ترسم که شوی مست و فراموش کنی

وقتی که توکلت فراموش کنی
با دلبر من دست در آغوش کنی
ور زان که سبو کشی و منت داری
جامی ز می توکلم نوش کنی