افضل تو به هر حالی مغرور مشو

پروانه صفت به گرد هر نور مشو

از خودبینی‌ست کز خدا دور شوی

نزدیک خود آی و از خدا دور مشو

«اوحد» تو به هر خیال مغرور مشو

پروانه صفت کشتهٔ هر نور مشو

چون خودبینی تو از خدا افتی دور

نزدیک خدا باش و زخود دور مشو

ای دل تو بهر خیال مغرور مشو

پروانه صفت کشتهٔ هر نور مشو

تا خود بینی تو از خدا مانی دور

نزدیکتر آی و از خدا دور مشو

ای عشرت نزدیک ز ما دور مشو

وز مجلس ما ملول و مهجور مشو

انگور عدم بدی شرابت کردند

واپس مرو ای شراب انگور مشو

جانا به کمال حسن مغرور مشو

وز راه وفا و مردمی دور مشو

ای دل چو طبیب ما ندارد رحمی

از درد فراق دوست رنجور مشو

موسی باش و شکفته از طور مشو

خرمن باش و به برق مسرور مشو

نوری به کف آر جان برو ساز نثار

پروانه شمعهای بی نور مشو

از باده کبر مست و مخمور مشو

وز راه سلامت و خرد دور مشو

روزی دو جهان اگر به کام تو شود

از شادی این دو روزه مغرور مشو