مولوی » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۷۴
گر باده نهان کنیم بو را چه کنیموین حال خمار و رنگ و رو را چه کنیم
ور با لب خشک عشق را خشک آریماین چشمهٔ چشم همچو جو را چه کنیم

گر باده نهان کنیم بو را چه کنیموین حال خمار و رنگ و رو را چه کنیم
ور با لب خشک عشق را خشک آریماین چشمهٔ چشم همچو جو را چه کنیم