ای از تو به باغ هر گلی را رنگی

هر مرغی را زشوق تو آهنگی

با کوه زاندوه تو رمزی گفتم

برخاست صدای ناله از هر سنگی

ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی

با چرخ و زمانه در نبرد و جنگی

در تو نکند اثر همی دلتنگی

بگداز و بریز اگر نه روی و سنگی

از بی صبری سینه و زبی سنگی

چون دیده مور شد دلم از تنگی

ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی

وی روز مرا با شب تو یک رنگی

چون اب سرین تو چرا لرزانست؟

من کوه ندیده ام بدین بی سنگی

گوهر چه بود به بحر او جز سنگی

گردون چه بود بر در او سرهنگی

از دولت دوست هیچ چیزم کم نیست

جز صبر که از صبر ندارم رنگی

ای از تو به باغ هر گلی را رنگی

هر مرغی را ز شوق تو آهنگی

با کوه از اندوه تو رازی گفتند

برخاست صدای ناله از هر سنگی

بیرنگ چو گشتی و نماندت رنگی

درآینه جهان نبینی زنگی

عیب از نظر و ریب ز دل دور شود

نه صلح بکس ماندت و نه جنگی

با قدر تو نام اوج گردون ننگی

با جاه تو وسعتگه عالم تنگی

با عدل تو احتساب کسری ظلمی

با رای تو مرات سکندر زنگی

گر نفس جنون ار گهر فرهنگی

تا نامت به عشق برنیاید ننگی

این مرتبه را دنگی و شوری باید

من گویم و خود تو نشنوی شوردنگی