گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۹۰

 

بی‌بحر صفا گوهر ما سنگ آمد

بی‌جان جهان جان و جهان تنگ آمد

چون صحبت دوست صیقل جان و دلست

در جان گیرش که رافع زنگ آمد

مولانا
 
 
sunny dark_mode