گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵

 

هر کجا که ز مهرت نظری افتادست

سودازده یی بر گذری افتادست

در کوی وصال تو که آید؟ کآنجا

هر پای که در نهی سری افتادست

کمال‌الدین اسماعیل
 
 
sunny dark_mode