×
کمالالدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۸۵
هر کجا که ز مهرت نظری افتادست
سودازده یی بر گذری افتادست
در کوی وصال تو که آید؟ کآنجا
هر پای که در نهی سری افتادست
۲ بیت