ای محنت هجر بر دلم سر نایی

وی دولت وصل از درم در نایی

از بخت چو هیچ کار بر می‌ناید

ای جان ستیزه کار هم بر نایی

ای دل گر ازین پایه فروتر نایی

با لشکر غوغای غمش برنایی

قصّه چه کنم که در غمش آخر کار

تا خون نشوی به چشمشان درنایی

چون نیشکر است این نیت ای نایی

شیرین نشود خسرو ما گر نایی

هر صبحدم آمدم که هر صبحدمی

از عالم پیر بردمد برنایی