گنجور

سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷

 

هر وقت که بر من آن پسر می‌گذرد

دانی که ز شوقم چه به سر می‌گذرد؟

گو هر سخن تلخ که خواهی فرمای

آخر به دهان چون شکر می‌گذرد

سعدی
 
 
sunny dark_mode