گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۲۸

 

با روی تو شمع را کجا بنشانم؟

با قامت تو سرو چرا بنشانم؟

برخیز ورخ و قامت خویشم بنمای

تا من گل و سرو و شمع را بنشانم

کمال‌الدین اسماعیل
 
 
sunny dark_mode