امروز تو را دسترس فردا نیست

واندیشهٔ فردات بجز سودا نیست

ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست

کاین باقی عمر را بها پیدا نیست

امروز تو را دسترس فردا نیست،

و اندیشهٔ فردات به جز سودا نیست،

ضایع مکن این دم اَر دلت بیدار است،

کاین باقیِ عمر را بقا پیدا نیست!

ای دل غم عاشقی تو را تنها نیست

سر نیست که سرگشتهٔ این سودا نیست

پوشیده غمی می خور و بیهوده مجوی

وصلی که سررشتهٔ او پیدا نیست

این مستی من ز بادهٔ حمرا نیست

وین باده به جز در قدح سودا نیست

تو آمده‌ای که بادهٔ من ریزی

من آن باشم که باده‌ام پیدا نیست

کس نیست که اندر هوسی شیدا نیست

کس نیست که اندر سرش این سودا نیست

سررشتهٔ آن ذوق کزو خیزد شوق

پیداست که هست آن ولی پیدا نیست