گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶۱

 

در بحر کرم حرص و حسد پیمودن

وین آب خوشی ز همدگر بربودن

ماهی ننهد آب ذخیره هرگز

چون بی‌دریا هیچ نخواهد بودن

مولانا
 
 
sunny dark_mode