هر چند گهی ز عشق بیگانه شوم

با عافیت کنشت و همخانه شوم

ناگاه پری‌رخی به من برگذرد

برگردم زان حدیث و دیوانه شوم

هر چند گهی برعشق بیگانه شوم

یا عاقبت آشنا و همخانه شوم

ناگاه پری رخی به من برگذرد

برگردم از آن حدیث و دیوانه شوم

بیم است که در بیخودی افسانه شوم

وانگشت نمای خویش و بیگانه شوم

ای عقل فضول میدهد زحمت من

ناگاه ز دست عقل دیوانه شوم

هر چند گهی ز عشق بیگانه شوم

با عافیت، آشنا و هم خانه شوم

ناگاه پری رخی به من برگذرد

بر گردم از آن حدیث و دیوانه شوم

هر چند گهی ز عشق بیگانه شوم

با عافیت، آشنا و هم خانه شوم