گر رنگ رخت بباد بر داده شود

باد از طرب رنگ رخت باده شود

ور تو بمثل بکوه بر بوسه دهی

کوه از لب تو عقیق و بیجاده شود

تا در کف توست دل کی آزاده شود؟

هر دم به خیال دگر آماده شود

دل در نظر تو دارد این نقش و نگار

آیینه چو از نظر رود ساده شود

پولی که ز خون خلق آماده شود

صرف بت ساده و بط و باده شود

افسوس که دسترنج یک مشت فقیر

چون جمع شود حقوق شهزاده شود