گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۸

 

شوریدهٔ صحرائی در خانه چسان باشد

از عقل چو شد برتر فرزانه چسان باشد

تا نگذرد از هستی دستش ندهد مستی

تا جان ندهد از کف جانانه چسان باشد

عشق ار نکند مستش کی دوست دهد دستش

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode