گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۸

 

جایی‌ که شکوه‌ها به صف زیر و بم رسد

حلوای آشتی است دو لب‌گر به هم رسد

پوشیدن است چشم ز خاک غبارخیز

زان سفله شرم‌کن‌ که به جاه وحشم رسد

تغییر وضع ما ز تریهای فطرت است

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode