×
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲۷
رویش خوش و مویش خوش وآن طره جعدینش
صد رحمت هر ساعت بر جانش و بر دینش
هر لحظه و هر ساعت یک شیوه نو آرد
شیرینتر و نادرتر زآن شیوه پیشینش
آن طره پرچین را چون باد بشوراند
[...]
۱۶ بیت