گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۳۳۵

 

می خورد و فروزان شد و از شرم برآمد

یاقوت لب یار عجب نرم برآمد

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode