گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۴۰

 

هویی که مرا از دل دیوانه برآید

دودی است که از خرمن پروانه برآید

داغ من سودازده از زیر سیاهی

چون چهره لیلی ز سیه خانه برآید

تا حشر شود واله دیوانگی من

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode