گنجور

آشفتهٔ شیرازی » غزلیات » شمارهٔ ۴۳۶

 

در ساغر اگر باه گلنار بخندد

نبود عجب ار مست به هوشیار بخندد

آن رند که در سلسله عشق نهد پای

شک نیست که بر سبحه وزنار بخندد

دیوانه و عریان سر کوی نکویان

[...]

آشفتهٔ شیرازی
 
 
sunny dark_mode