صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۶
بر خاطر موج است گران، دیدن ساحل
یارب تو نگه دار ز منزل سفرم را
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۹۷
گوشی نخراشد ز صدای جرس ما
ما قافلهٔ ریگ روانیم جهان را
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۳۳
دریاب اگر اهل دلی، پیشتر از صبح
چون غنچهٔ نشکفته نسیم سحری را
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۴۹
یارب، که دعا کرد، که چون قافلهی موج
آسایشِ منزل نَبُوَد در سَفَرِ ما؟
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۵۱
هَمطالعِ بیدیم، دَرین باغ، که باشد
سَر پیشفِکَندَن، ثَمَرِ پیشرَسِ ما
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۵۳
اینجا که مَناَم، قیمتِ دل، هر دو جهان است
آنجا که تویی، در چه حساب است، دلِ ما؟
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۸۴
ما از تو جداییم، به صورت، نه به معنی
چون فاصلهی بِیت بُوَد، فاصلهی ما
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۱۷
واسوختگی شیوهٔ ما نیست، و گرنه
از یک سخن سرد، دل ناز توان سوخت
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۲۴
در عالم فانی که بقا پا به رکاب است
گر زندگی خضر بود، نقش بر آب است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۲۵
دارد خط پاکی به کف از سادهدلیها
دیوانهٔ ما را چه غم از روز حساب است ؟
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۲۶
چون کوه، بزرگانِ جهان، آنچه به سائل
بیمنّت و بیفاصله بخشند، جواب است!
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۲۸
از مردمِ دنیا، طمعِ هوش، مَدارید
بیداری این طایفه خمیازهٔ خواب است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۵۹
در پایهٔ خود، هیچ کسی خرد نباشد
تا جغد بود ساکن ویرانه، بزرگ است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۶۷
عشق از ره تکلیف به دل پا نگذارد
سیلاب نپرسد که در خانه کدام است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۶۸
گَر چاکِ گِریبان، نکُند راهنمایی
طفلان، چه شناسند که دیوانه کدام است؟
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۷۱
در ظاهر اگر شَهپَرِ پرواز نداریم
افشاندنِ دست از دو جهان، بالوپرِ ماست
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۷۲
روشن شود از ریختن اشک، دل ما
ابریم که روشنگر ما در جگر ماست
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۹۳
غربت مپسندید که افتید به زندان
بیرون ز وطن پا مگذارید که چاه است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۴۱۲
برگرد به میخانه ازین توبهٔ ناقص
تا پیر خرابات به راهت نگرفته است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۴۱۳
یک دلشده در دام نگاهت نگرفته است
در هالهٔ آغوش، چو ماهت نگرفته است