گنجور

عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان » شمارهٔ ۳۳

 

دردا که بر چون سمنت می‌ریزد

زلف سیه پرشکنت می‌ریزد

ای سی و دو سالهٔ من آخر بنگر

کان سی و دو دُر از دهنت می‌ریزد

عطار
 
 
sunny dark_mode