تا کرد مرا گذر سماع تو به سمع

ماننده شمع آتشینم دم و دمع

از تاب و تپش که از تو من دارم جمع

از جمله هر صدی یکی دارد شمع

از تفرقه هجر تو در حلقه جمع

از بس که فشاندم اشک دوشینه چو شمع

در دیده نماند اشک و اکنون ز دلم

لو زاد علی العین دم فهوالدمع

ای شادی عید چون به کام دل اع

دایم شده محبوس درین غمکده مع

ذورم بر اهل دل گر آزادی مح

بوسیست به رسم عیدیم از تو طمع