از شمع یقین «اوحد» از آن بی نوری

کاندر طلب از خدمت و حرمت دوری

در وقت سماع اگر تو را وجدی نیست

چون لذّت آن نیافتی معذوری

ای باغ خدا که پر بت و پر حوری

از چشم خلایق اینچنین چون دوری

ای دل نچشیده‌ای می منصوری

گر منکر آن باغ شوی معذوری

ای طالب دنیا تو یکی مزدوری

وی عاشق خلد ازین حقیقت دوری

ای شاد بهر دو عالم از بی‌خبری

شادی غمش ندیده‌اش معذوری

ای ماه اگرچه روشن و پرنوری

از روشنی روی بت من دوری

وی نرگس اگرچه تازه و مخموری

رو چشم بتم ندیده‌ای معذوری