زرین چکنم قدح گلین آر ای دل

پای از گل غم مرا برون آر ای دل

تا از گل گورم ندمد خار ای دل

گلگون می در گلین قدح دار ای دل

بنمود بهار تازه رخسار ای دل

بر باد نهاده باده پیش آر ای دل

اکنون که گشاد چهره گلزار ای دل

ما و می گلرنگ و لب یار ای دل

زین یک دو سه پیمانه میازار ای دل

گرمی بخرندت نشوی خوار ای دل

هر چیز که شد بهاش بسیار ای دل

اندک تر گرددش خریدار ای دل

نومید مشو امید می‌دار ای دل

در غیب عجایب است بسیار ای دل

گر جمله جهان قصد به جان تو کنند

تو دامن دوست را نه بگذار ای دل

زنهار ای دل هزار زنهار ای دل

پندی دهمت نیک نگهدار ای دل

فردا که کند رحمت او جلوه‌گری

خود را برسان به خیل کفار ای دل

زنهار ای دل هزار زنهار ای دل

پندی دهمت نیک نگهدار ای دل