جز گرد دلم گشت نداند غم تو

در بلعجبی هم بتو ماند غم تو

هر چند بر آتشم نشاند غم تو

غمناک شوم گرم نماند غم تو

اکنون باری بنقد دردی دارم

کان درد بصد هزار درمان ندهم‌

گفتم که بر از اوج برین شد بختم

وز ملک نهاده چون سلیمان تختم‌

خود را چو بمیزان خرد برسختم

از بنگه لولیان کم آمد رختم‌