گنجور

آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

 

مرغ دل من، که بود دست آموزت؛

غلطید بخون، ز ناوک دلدوزت

با ما روزی گر بشب آری چه شود؟!

شکرانه ی اینکه نیست چون شب روزت

آذر بیگدلی