×
خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۳
گر خاک ز من به اشک خون پالودن
نالید، منال کو گه آسودن
زینسان که فراق خواهدم فرسودن
بر خاک ز من سایه نخواهد بودن
۲ بیت
اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۵۴
چون خاک به زیر پایها فرسودن
به زانک به عجب آب روی افزودن
چون آتش اگر تیز شوی می شاید
چون باد سبکبار نشاید بودن
۲ بیت
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹۸
ای جان منزه ز غم پالودن
وی جسم مقدس ز غم فرسودن
ای آتش عشقی که در آن میسوزی
خود جنت و فردوس تو خواهد بودن
۲ بیت
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۲
پالوده شوی در طلب پالودن
فرسوده شوید در هوس فرسودن
تا لذت پالودنتان شرح دهد
ور نیست چگونه هست خواهد بودن
۲ بیت
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۳
پیموده شدم ز راه تو پیمودن
فرسوده شدم ز عشق تو فرسودن
نی روز بخوردن و نه شب بغنودن
ای دوستی تو دشمن خود بودن
۲ بیت
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۱۱۱ - رباعی
ای رای تو صحرای امل پیمودن
تا چند بر آفتاب گل اندودن
گر در دهن شیر شوی بهر طمع
آخر نه شکار کور خواهی بودن
۲ بیت
حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۴
حق ظاهر و خلق در حجاب افزودن
سرچشمهٔ خورشید به خاک اندودن
تو بی خبر از قصور و ادراک خودی
موجود، نهان نمی تواند بودن
۲ بیت