گنجور

جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۲

 

در تعزیهٔ حسین آن شاه شهید

تا روز قیامت خوشی از خلق رمید

هر صبح شود تازه فلک را این داغ

مردم به گمان آنکه خورشید دمید

جویای تبریزی
 
 
sunny dark_mode