چون خواجه نظام در چنان محرم شد

فردوس ز فرّ قدمش خرّم شد

چون زآن به حساب سال با هم ضم شد

تاریخ وفات صاحب اعظم شد

روی تو نهان بپرده عالم شد

مجموعه حسنت از جهان آدم شد

اسمت بمراتب ظهورات صفات

گه عالم و گه آدم و گه خاتم شد

از جوش شباب، پر دلت بی غم شد

زین جوشن مرو ز سر، که باید کم شد

ناخورده بری ز عمر، باید شد پیر

ننشسته هنوز راست، باید خم شد

صهبا، ز زکامش مژه چون پرنم شد؛

زین واقعه حال دوستان درهم شد

چون کند دو دندان، پی تاریخ آذر

گفتا که: دو از خوشه ی پروین کم شد»