زان پیش که ما طفیل آدم بودیم

در خلوت خاص، هر دو محرم بودیم

بی منت عین و شین و قاف، اندر گل

معشوقه و عشق، هر دو با هم بودیم

با ما بنشین که هر دو همدم بودیم

با یکدیگر پیش ز عالم بودیم

ای آنکه هزار ماه در تو نرسد

گویی که هزار سال با هم بودیم

زان پیش که ما طفیل آدم بودیم

در خلوت خاص با تو همدم بودیم

این صحبت ما با تو نه امروزین است

پیش از من و تو من و تو با هم بودیم

قدسی من و بخت اگرچه توام بودیم

وز روز ازل جدا ز هم کم بودیم

با من نشد آمیخته در صفحه خاک

با آن که چو حرف و نقطه با هم بودیم