هر سو برخ تو نیست زلف شبرنگ

حسن تو قهال کرده در طرفه النگ

چشمان تو، و آن ابروی از وسمه کبود

باشد دو سیاه چشم در خیل کلنگ

از واهمه چرغ تو آن زرین چنگ

در دشت آهو نخفته، در کوه پلنگ

بر طلبه دود، چو هست مانند عقاب

بر چرخ تپد، که هست همرنگ کلنگ