گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲

 

بر سبزه نشست می‌پرستان چه خوشست!

بر گل نفس هزاردستان چه خوشست!

ای گشته به اسم هوشیاری مغرور

تو کی دانی که عیش مستان چه خوشست؟

اوحدی
 
 
sunny dark_mode