در جام دل آن باده که دی دلبر کرد

کز هوش روان و خردش ساغر کرد

یارب ز چه باده بود کاندیشه آن

فکرت به ضمیر عقل خاکستر کرد

جز شرع رسول هرکه راهی سر کرد

خود را به دو کون، ناقص و ابتر کرد

از خلق جهات تو بهتری ای صوفی

گر کار چنان کنی که پیغمبر کرد