گنجور

سیدای نسفی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳

 

شاها بودم نشسته در خلوت خود

امید گسسته بودم از راحت خود

چون سایه به خاک راه یکسان بودم

از لطف تو راست کرده ام قامت خود

سیدای نسفی
 
 
sunny dark_mode