گنجور

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۵

 

این درد مرا مگر دوایی برسد

وین ناله به گوش بینوایی برسد

نی نی غلطم که از گلستان رخش

کی بوی گلی به بینوایی برسد

جهان ملک خاتون
 
 
sunny dark_mode