اندیشه و غم را نبود هستی و تاب

آنجا که شرابست و ربابست و کباب

عیش ابدی نوش کنید ای اصحاب

چون سبزه و گل نهید لب بر لب آب

بی‌جام در این دور شرابست شراب

بی‌دود در این سینه کبابست کباب

فریادِ ربابِ عشق از زخمهٔ او است

زنهار مگو همین ربابست رباب