گنجور

جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۳۹

 

کی بنده ز لطف شاه خود بگریزد

وز مایه عز و جاه خود بگریزد

جز سایه او نیست پناه دگرش

حاشا که کس از پناه خود بگریزد

جامی
 
 
sunny dark_mode