گنجور

جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

 

تخمی است غمت بدل فشاندیم او را

وز آب دو دیده بردماندیم او را

بالید چنان که ما در او گم شده ایم

بنگر کآخر کجا رساندیم او را

جویای تبریزی
 
 
sunny dark_mode